Το κουβάρι που περιέγραφα στο κείμενό μου με τίτλο «Μεταγραφές, παράπονα και ισπανική κονόμα» άρχισε να ξετυλίγεται νωρίς – νωρίς αυτή την εβδομάδα.

Ανακοινώθηκε επισήμως ο Rins από την Suzuki, δια χειλέων Brivio, ο οποίος φυσικά είπε και τις γνωστές παπαριές που λέγονται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όταν απολύεται κάποιος αναβάτης...

...«Στεναχωριόμαστε», «τον ευχαριστούμε», «έδωσε τον καλύτερο εαυτό του», «το πραγματικό του πάθος», κλπ. κλπ.

«Γι’ αυτό τον απολύσαμε» συμπληρώνω εγώ…

Εάν διασταυρώσει κάποιος τις κατά καιρούς συνεντεύξεις αναβατών και παραγόντων, τα «εν θερμώ» ρηθέντα τους κατά την διάρκεια των αγωνιστικών τριημέρων και τα δελτία τύπου των ομάδων τους που περιλαμβάνουν υποτιθέμενες δηλώσεις τους, θα αγγίξει τα όρια της παράκρουσης.

Αυτό το χολιγουντιανό περιβάλλον, για το οποίο έχουν ιδρώσει οι ισπανοί να το φέρουν στα μέτρα τους, ανταγωνιζόμενοι τις αηδείς εμπνεύσεις του Bernie Ecclestone, θα υποστεί στο απώτερο μέλλον τη Νέμεσι που καιροφυλακτεί…

Σαν τη φούσκα του χρηματιστηρίου…

Ακόμη μετράμε θύματά του «and still counting»…

Ήδη ο ακραίος χουλιγκανισμός μεγάλης μερίδας των θεατών (κυρίως οπαδών του γηραιού κυρίου των βορείων -ιταλικών- προαστίων) έχει ανοίξει την Κερκόπορτα…



Έως τώρα το grid για το 2017 έχει διαμορφωθεί ως εξής:

Yamaha: Valentino Rossi, Maverick Vinales
Honda: Marc Marquez, Dani Pedrosa
Ducati: Jorge Lorenzo, Andrea Dovizioso
Suzuki: Andrea Iannone, Alex Rins
KTM: Bradley Smith, Pol Espargaro
Aprilia: Sam Lowes, Θα ανακοινωθεί (το πιθανότερο Aleix Espargaro)
Tech3 Yamaha: Jonas Folger, Θα ανακοινωθεί (πιθανώς Johann Zarco)
LCR Honda: Cal Crutchlow

Εκκρεμούν ανακοινώσεις από: Marc VDS, Pramac Ducati, Avintia Ducati, Aspar Ducati.

Ενώ Honda, Yamaha, Ducati και KTM είναι πλήρεις για την επόμενη χρονιά, απομένουν δύο αμφισβητούμενες θέσεις για τις εργοστασιακές ομάδες. Μια στην Suzuki και μια στην Aprilia.

Ο Brivio για την Suzuki έχει εκφράσει την επιθυμία να εντάξει στην ομάδα ένα νεαρό ταλέντο (όπως είχε πράξει με τον Vinales) και δεδομένου ότι ο Iannone μάλλον καταλαμβάνει την θέση του έμπειρου αναβάτη (δηλαδή του Aleix), η

προσοχή έχει στραφεί στο ενδεχόμενο πρόσληψης του Alex Rins, επικεφαλής (έως τώρα) της βαθμολογίας στη Moto2.

Κατά τα φαινόμενα δε, ο Aleix θα οδεύσει προς Aprilia δίπλα στον Lowes, αν και στον τελευταίο αγώνα ο Bautista με την 8η θέση τους προβλημάτισε. Σε περίπτωση που διατηρηθεί στη θέση του ο Alvaro, τότε μάλλον ο Aleix θα οδεύσει

προς WSBK μεριά, όπου ήδη του έχουν γίνει ενδιαφέρουσες προτάσεις.

Πάντως, ο Romano Albesiano δήλωσε σε συνέντευξή του στο gpone.com ότι η απόφαση θα έχει ληφθεί προ του Assen.

Επειδή τίποτα δεν είναι αθώο σε ότι διαχειρίζεται η Dorna, σύμφωνα με το γερμανικό Speedweek υπάρχει το ενδεχόμενο να «σπρώχνουν» τον Aleix προς τα superbikes, με στόχο να ταρακουνήσουν λίγο την κυριαρχία των βρετανών

αναβατών. Ο Espargaro έχει ήδη γίνει αποδέκτης τριών εξαιρετικών προσφορών, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει αυτή της Ducati, για να παλέψει τον επόμενο παγκόσμιο τίτλο πλάι στον Chaz Davies.

Πέραν των υποθετικών σεναρίων όμως, η λίστα των φιλοξενουμένων αναβατών για την press conference στο Assen καταγράφει τις εξελίξεις. Συμπεριλαμβάνονται τα ονόματα των Rins και Aleix…
…και αυτό μάλλον σημαίνει ότι ο κύβος ερρίφθη. Espargaro στην Aprilia και Rins στην Suzuki…
…κι ας δοκιμάζει ο Zarco την GSX-RR στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Πρόκειται για μια συμφωνία πακέτο της Suzuki με τον γάλλο αναβάτη, που περιλαμβάνει δοκιμές με την εργοστασιακή μοτοσυκλέτα στην Ιαπωνία και συμμετοχή του στις 8 ώρες της Suzuka. Ουδεμία δέσμευση προβλέπεται για το 2017.

Επίσης εκκρεμεί μια κενή θέση στην Tech3, η οποία, κατά τα φαινόμενα, θα δοθεί στον Johann Zarco, εάν επιτέλους αποφασίσει να ανέβει στο MotoGP.

Ο Herve Poncharal πάντως είναι στα πρόθυρα της παράκρουσης με όσα συμβαίνουν στο MotoGP και την «αγορά των αναβατών».

«Μερικά χρόνια πριν ήμασταν οι ομάδες Β, αλλά τώρα νομίζω πως αποτελούμε πλέον το γκρουπ C» δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της IRTA (και επικεφαλής της Tech3).

Ακουμπώντας το δάκτυλο επί του τύπου των ήλων, ο γάλλος μάνατζερ σε συζήτησή του με τα ΜΜΕ είπε:

«Παρ’ όλο που οι προδιαγραφές των μοτοσυκλετών μας είναι πολύ κοντά σ’ αυτές των εργοστασιακών, φαίνεται πως έχει δημιουργηθεί μια τάση, μια μόδα. Εάν είσαι νεαρός και γρήγορος αναβάτης δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από μια

εργοστασιακή συμμετοχή. Νομίζω ότι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να το καταλάβουμε και εν τέλει να το καταπιούμε».

Δεδομένων και των εξελίξεων με τον Pol, ο Herve συμπληρώνει πικραμένος:
«Όταν ο Rins βλέπει ότι αυτός που πήρε τη θέση του Lorenzo στην Yamaha είναι αυτός που είχε προσληφθεί στην Suzuki και του κατατέθηκε δελεαστική πρόταση, τότε τίθεται το ερώτημα: η Tech3 αποτελεί την βέλτιστη οδό για την

εργοστασιακή Yamaha; Προς το παρόν δεν φαίνεται πως είναι έτσι»…

Συνυπολογίζοντας στα παραπάνω τις δηλώσεις του πατέρα Rins, ο οποίος προσφάτως είπε ότι προτιμά να παραμείνει ο γιός του για άλλη μια χρονιά στην Moto2 παρά να ενταχθεί στο δυναμικό κάποιας δορυφορικής ομάδας, ο Poncharal

έκπληκτος λέει:
«Σοκαρίστηκα. Δηλαδή θεωρεί ότι είναι καλύτερο να παραμείνει για τρίτη χρονιά στην Moto2 παρά να έλθει στην LCR ή την Tech3»…

…Και όλα βεβαίως ξεκινούν από τους κανονισμούς, οι οποίοι κόβονται και ράβονται κατά βούλησιν…

Όταν θεσπίστηκε η μονομάρκα των ελαστικών στο MotoGP υπήρχε η Honda και η Yamaha. Συνεπώς, οι δορυφορικές ομάδες αγωνίζονταν για υψηλότερες θέσεις.

«Όταν υπήρχαν δύο εργοστασιακές ομάδες παλεύαμε για την πέμπτη θέση, για να είμαστε οι καλύτεροι από τους υπόλοιπους. Κατακτούσαμε οκτώ podiums έκαστη αγωνιστική χρονιά.
Τώρα, (με το ενιαίο λογισμικό), έχουμε μπροστά μας τέσσερεις εργοστασιακές ομάδες, συνεπώς παλεύουμε για την ένατη θέση. Και όταν θα εναρμονιστούν και οι υπόλοιπες εργοστασιακές συμμετοχές (Aprilia και KTM από το 2017), θα

παλεύουμε για την 13η. Δηλαδή, όταν θα κατατασσόμαστε πρώτη ιδιωτική ομάδα στο parc ferme, στην καλύτερη θα είμαστε στην 13η θέση της κατάταξης»…

Ασφαλώς, πέραν των τεχνικών και οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι ιδιωτικές ομάδες, κυρίαρχο παράγοντα στην όλη διαδικασία αποτελούν οι αναβάτες. Η γνωστή τετράδα (που φαίνεται ότι θα γίνει πεντάδα με τον Maverick) έχει

ισοπεδώσει τα αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό και έκαστος εξ’ αυτών πληρώνεται ένα καράβι λεφτά, κόστος που ασφαλώς δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν οι μικρότερες ομάδες.

…Και βεβαίως δεν θα πρέπει να παραλείπεται ότι στα παραπάνω προβλήματα των ιδιωτικών ομάδων προστίθεται και ο πονοκέφαλος του marketing. Οι χορηγοί των ομάδων αυτών καλύπτουν ποσά της τάξης των επτά έως οκτώ

εκατομμυρίων ευρώ ανά αγωνιστική σεζόν. Αν μη τι άλλο, επιθυμούν να επενδύουν σε αξιοπρεπή αποτελέσματα, τα οποία αντιστοίχως προβάλλουν τους επενδυτές.

Τα αξιοπρεπή αποτελέσματα επιτυγχάνονται μέσω ταλαντούχων αναβατών, οι οποίοι βεβαίως – βεβαίως εστιάζουν την προσοχή τους στη σέλα ενός κατασκευαστή. Κάποτε επιβαλλόταν να «διανύσουν την απόσταση». Ούτως ειπείν, να

περάσουν προηγουμένως από τις ομάδες – δορυφόρους…

…Ο Nakamoto, καιγόμενος για παγκόσμιο τίτλο και ταχύτατη ανάπτυξη του πρωτοποριακού λογισμικού του HRC, επέβαλλε την αλλαγή των κανονισμών (με αντίτιμο να συνηγορήσει στα «προνόμια» του επελαύνοντος Dall’Igna), ούτως ώστε

οι εκ των μικρότερων κατηγοριών προερχόμενοι αναβάτες να μην υποχρεούνται να θητεύσουν προηγουμένως σε ιδιωτικές ομάδες…

Επρόκειτο για μια «φωτογραφική» διάταξη με αντικείμενο του πόθου τον Marquez. Επιπλέον, η γριά αλεπού ήθελε προ της σύνταξής της να «δέσει» το μέλλον της Honda για τα επόμενα χρόνια και χρόνος δεν υπήρχε. Έπρεπε να

διαπιστώσει εάν όντως ο «μικρός» θα τα έβγαζε πέρα με το βαρύ φορτίο.

Ο Marc ξεπέρασε κάθε φαντασία, κατακτώντας τον τίτλο τις δύο πρώτες χρονιές της συμμετοχής του.

Η διατυπωθείσα, επισήμως, εκδοχή για την απενεργοποίηση της συγκεκριμένης διάταξης ήταν τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα…
…Ο Marquez θα έπρεπε να περάσει από την LCR, όμως ο κύριος χορηγός του Cecchinello είναι η Castrol, η οποία συνεργάζεται μαζί του από καταβολής LCR,…
…από την άλλη ο μικρός είναι δημιούργημα της Repsol, η οποία έχει πληρώσει τον λογαριασμό της εξέλιξής του συνολικά από τότε που ξεκίνησε την καριέρα του.
Συνεπώς υπήρχε ασυμβίβαστο. Παραλλήλως δε, ο ισπανός αναβάτης απαίτησε να μετακομίσει σύσσωμο το επιτελείο του. Αυτό σήμαινε ότι ο Cecchinello θα έπρεπε να αποδεσμεύσει το δικό του επιτελείο για μια αγωνιστική χρονιά και να

προσπαθήσει να το επαναπροσλάβει την επομένη, όταν ο Marquez θα μετακόμιζε στην Repsol - Honda.

Μια ειδική περίπτωση κατήργησε τον κανονισμό και την συνέχεια όλοι την γνωρίζουμε.

Μια από τις παράπλευρες απώλειες αυτής της πολιτικής (ευτυχισμένο HRC και γεμάτα ταμεία της Dorna, παρέα βεβαίως με ό,τι σχετίζεται με το «πακέτο Vale» που πουλάει σαν φρέσκο κουλουράκι) ήταν η αποδυνάμωση των ομάδων της

IRTA.

Ο πρόεδρός της (Poncharal) τραβάει τα μαλλιά του και διατρανώνει τα φρικτά του παράπονα σε όποιον κρατά μικρόφωνο, μπας και ιδρώσει κάποιο αυτί:

«Οι αναβάτες αποτελούν παράγοντα κλειδί. Αφού δεν μπορούμε πλέον να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον αναβατών αυτού του επιπέδου, το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο. Τι μπορούμε να κάνουμε; Ειλικρινά δεν γνωρίζω» δηλώνει

απελπισμένος.

Και συνεχίζει:

«Μερικά χρόνια πριν είχα την ιδέα του «κανόνα των rookies». Νομίζω ότι ήταν μια καλή σκέψη και κατόρθωσα να την επιβάλλω. Δηλαδή, οι νεοφερμένοι αναβάτες θα έπρεπε υποχρεωτικά να θητεύσουν για μια σεζόν σε ιδιωτική ομάδα, πριν

την πιθανή μεταπήδησή τους σε εργοστασιακή.
Δεν νομίζω ότι αυτό αποτελεί κάποιο μεγάλο εμπόδιο για την καριέρα τους»…

Εμμέσως, δηλαδή, προτείνει την επαναφορά του κανόνα…
Ενδεχόμενο που θεωρείται απίθανο…

Οι χειρισμοί του Ezpeleta μετέτρεψαν το MotoGP σε χρυσορυχείο για την Dorna, συνηγορούντων έξι εργοστασίων (που πιθανώς θα γίνουν αργότερα επτά)…

…Ήδη από το 2017 οι δώδεκα εκ των είκοσι τριών συμμετοχών θα είναι «factory»…
Εκ των ιδιωτικών ομάδων θα διασωθούν αυτές που θα υποστηριχθούν σοβαρά από τους κατασκευαστές…

Δεν είναι τυχαίο ότι η Pramac προβληματίζεται για το 2018 όταν την ίδια ώρα…
…η σχέση της Avintia αναβαθμίζεται με την Ducati, αρχής γενομένης από το 2017, σύμφωνα με δηλώσεις του Ciabatti…
(το ισπανικό επιχειρηματικό λόμπι για άλλη μια φορά ενισχύεται)...

Όπως δεν είναι τυχαίο ότι η LCR «ψάχνεται» γενικώς για το 2018…
… και η είδηση διασπείρεται εντέχνως στα δημοσιογραφικά γραφεία (τα λέω στη νύφη να τ’ ακούει η πεθερά «Honda») με προφανείς τους σκοπούς της διασποράς…

Η Gresini έχει δέσει τον γάιδαρό της με την Aprilia, ενώ για την Aspar τα μαύρα σύννεφα πυκνώνουν.

Παραλλήλως, εκκρεμεί μια απόφαση από την πλευρά της Suzuki εάν θα οργανώσει δορυφορική ομάδα και πότε, δεδομένου ότι πιέζεται προς αυτή την κατεύθυνση από τους διοργανωτές.

Ας μη ξεχνάμε ότι το grid είναι περιορισμένων θέσεων και από το 2017 μπαίνει και η ΚΤΜ…
…με άγνωστες τις προθέσεις της BMW, η οποία εδώ και λίγες ώρες δεν διαψεύδει «αποκλειστικά» δημοσιεύματα του ιταλικού τύπου περί εμπλοκής της με τον Marco Melandri…

Η χαρά του Ezpeleta…

Προσφάτως, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω έναν καταπληκτικό άνθρωπο, τον Giorgio, ιταλό στην καταγωγή (από την Σαρδηνία), ο οποίος κατοικεί μόνιμα στη Μάλαγα.

Ο Γιώργος είναι απ’ αυτούς τους τύπους που γνωρίζουν για την τεχνολογία του MotoGP περισσότερα από εκατοντάδες δημοσιογράφους του χώρου. Κατά καιρούς καταγράφει στο ιστολόγιό του θέματα που τραβούν την προσοχή του, τα εξηγεί και στην συνέχεια, βάσει των εκτιμήσεών του, προβλέπει. Εννέα στις δέκα φορές επαληθεύεται. Είναι ο άνθρωπος που θα έπρεπε απαραιτήτως να συμπεριλαμβάνεται στο staff οποιουδήποτε σημαντικού ΜΜΕ που ασχολείται με το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας.

Μιλώντας μαζί του τους τελευταίους μήνες και αναλύοντας την επικαιρότητα έμαθα πολλά. Κυρίως για τις μοτοσυκλέτες του MotoGP, αλλά και για μερικές από τις προσωπικότητες που εργάζονται πυρετωδώς στα paddocks για να επιτύχουν το μέγιστο αποτέλεσμα.

Όταν ο Vale και ο Lorenzo τίναξαν στον αέρα τους κινητήρες τους και τα ερωτηματικά πλανιόνταν στον αέρα, ο Γιώργος μεσολάβησε για να παραλάβω από έναν άνθρωπο που πραγματικά θαυμάζω κι αγαπώ την γραφή του, τον David Emmett, τη λίστα των «σφραγισμένων» κινητήρων που χρησιμοποιεί ο κάθε αναβάτης.

Ο Emmett ανήκει σ’ εκείνη την κατηγορία των δημοσιογράφων, της οποίας τα μέλη είναι λιγοστά παγκοσμίως…
…Γράφει πάντα αυτό που πιστεύει και οι πληροφορίες που μεταδίδει είναι διασταυρωμένες και «δεμένες» από σαράντα μεριές. Η αγκιτάτσια, η παραπληροφόρηση και το «δημοσιογραφικό πασάλειμμα» αποτελούν τους θανάσιμους εχθρούς του.

Στις 20 Μαρτίου του 2016, ο David Emmett έκλεισε δέκα χρόνια στο ρεπορτάζ για το MotoGP.
Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί από τους αναγνώστες του είναι το πώς ξεκίνησε η δημοσιογραφική του περιπέτεια στους αγώνες ταχύτητας.

Πέραν των θιασωτών του MotoGP, ο David είναι ο αρθρογράφος που κατ’ αρχήν διαβάζεται από όλους σχεδόν τους συμμετέχοντες στον θεσμό (αναβάτες, μηχανικούς, team managers, δημοσιοσχεσίτες, δημοσιογράφους και πάει λέγοντας) και η επιρροή των όσων γράφει είναι τεράστια…

Πρέπει να σημειωθεί ότι ουσιαστικώς είναι ο πρώτος «ηλεκτρονικός» δημοσιογράφος του MotoGP (των «νέων Μέσων» όπως αρέσκεται να τα αποκαλεί η Dorna) με την έννοια του δημοσιογραφούντος στο διαδίκτυο.
Αυτός ήταν και ο πρώτος που διαπιστεύτηκε ως εκπρόσωπος ηλεκτρονικού Μέσου.

Σήμερα, μια ολόκληρη γενιά ηλεκτρονικών μέσων θα πρέπει να ευχαριστούν τον Emmett, ο οποίος με την δουλειά του κατέστησε σημαντικά ευκολότερο να διαπιστεύονται δημοσιογράφοι από ιντερνετικά portals, γεγονός που βοήθησε στην αμεσότερη ενημέρωση του «παγκόσμιου θεατή».

Όπως, δε, αναφέρουν οι συνάδελφοί του στο Press Room, η διαδικασία της ενημέρωσης δεν τελειώνει, εάν προηγουμένως δεν έχει υποβάλλει τις δικές του «πιπεράτες» ερωτήσεις στους αναβάτες.

Η σελίδα του MotoMatters στο διαδίκτυο αποτελεί την επιβεβαίωση ότι η on line δημοσιογραφία μπορεί να είναι το ίδιο αυστηρή και διορατική όσο η έντυπη ενστερνίζεται…
…ο δε David είναι η ζωντανή απόδειξη ότι υπάρχουν έντιμοι τρόποι να βγάζει κανείς το ψωμί του, χωρίς απαραιτήτως να υποκύπτει στον ελάχιστο κοινό παρανομαστή (αν με εννοείτε)…
…παρ’ όλο που η πλειοψηφία της διεθνούς δημοσιογραφίας διατυπώνει την άποψη ότι αυτό είναι αδύνατον να συμβαίνει…
…Ότι είναι ανέφικτο…

Jensen Beeler (αριστερά) - David Emmett

Κάπως έτσι τον σκιαγραφεί ο Jensen Beeler (διαπιστευμένος και αυτός δημοσιογράφος) στο δικό του site, το asphalt and rubber, ο οποίος δημιούργησε μαζί με τον Emmett τα τρία «P», δηλαδή το Paddock Pass Podcast…
… σε ελεύθερη μετάφραση «διαδικτυακή ραδιοφωνική μετάδοση των διαπιστευμένων», κατά την διάρκεια της οποίας λέγονται, μετά από κάθε αγώνα, αυτά που δεν θα ειπωθούν ποτέ από τις επίσημες τηλεοπτικές μεταδόσεις απανταχού της γης.

Ο ίδιος ο David, σ’ ένα εξαιρετικό του κείμενο για τα δέκα χρόνια λειτουργίας του motomatters, έγραψε ότι, ουσιαστικώς, το portal του δημιουργήθηκε με την πρόθεση να γράψει για την πολιτική, τη φιλοσοφία, και κάθε είδους «ευγενή θέματα» (όπως τα χαρακτηρίζει), παρέμενε όμως τρομακτικά κενό μέχρι την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου του 2006…
…Τότε ήταν που είχε την φαεινή έμπνευση (και από «καθαρό πανικό» όπως ο ίδιος αναφέρει) να γράψει μια προεπισκόπηση του MotoGP για την σεζόν που πλησίαζε…

…Και «Ώ! του θαύματος» η ανταπόκριση από τους αναγνώστες υπήρξε εντυπωσιακή. Αυτό ήταν που τον ενεθάρρυνε να εμβαθύνει σταδιακά στους αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος ταχύτητας και βήμα – βήμα να μεγαλώνει δημιουργώντας ένα νέο ύφος και ήθος δημοσιογραφίας στον χώρο του μηχανικού σπορ.

Στο προαναφερθέν κείμενό του δεν παραλείπει να ευχαριστήσει έναν – έναν ονομαστικώς τους ανθρώπους που τον βοήθησαν σ’ αυτήν την δεκάχρονη εντυπωσιακή του πορεία, καθορίζοντας μάλιστα το είδος της προσφοράς ενός εκάστου εξ’ αυτών.
Ωστόσο, ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην σύζυγό του…
«Πάνω απ’ όλα είμαι ευγνώμων στην σύζυγό μου. Χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε Motomatters. Η αμέριστη στήριξή της και η υπομονή της κατέστησε δυνατή την δημιουργία του. Εάν πραγματικά αγαπάτε το portal, τότε της οφείλετε ένα μέρος της ευγνωμοσύνης»…
…έγραψε επί λέξει ο David στον «απολογισμό» της πρώτης δεκαετίας…

Και κάτι τελευταίο, αλλά εξαιρετικά σημαντικό. Ο Emmett έχει επιτύχει το ακατόρθωτο. Η δουλειά του υποστηρίζεται οικονομικά από τους ίδιους τους αναγνώστες του. Υπό μορφή δωρεών ή συνδρομών…
Το αντίτιμο είναι η ανεξάρτητη γραφή του…
Δηλαδή, η ψυχή του…

Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω από καρδιάς και δημοσίως τον David για την βοήθειά του, την οποίαν μάλιστα δεν είχε ουδεμία υποχρέωση να μου παράσχει…
…Ο άνθρωπος ούτε καν με γνώριζε…
Προφανώς όμως διαθέτει μνήμη και δεν ξεχνά τις δυσκολίες του δικού του ξεκινήματος…

Ειλικρινώς τον ευχαριστώ.
Τζαννής Χαλκούσης

Βασίλης Παντελεάκης (53) - Σπύρος Φουρθιώτης (28)

Με έναν συγκλονιστικό αγώνα, γεμάτο ένταση, σκληρό συναγωνισμό και ιδιαίτερα ανεβασμένο αγωνιστικό επίπεδο, ξεκίνησε το φετινό MiniGP Cup.

Στο φιλόξενο Kartodromo, στις Αφίδνες, με άψογες συνθήκες (ο καιρός πάντως έκανε και αυτός την έκπληξη…) και σε αμιγώς αθλητική ατμόσφαιρα, οι λιλιπούτειοι και έφηβοι πρωταγωνιστές του μοναδικού αναπτυξιακού θεσμού έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους υποσχόμενοι πολλά περισσότερα για την συνέχεια.

Δημήτρης Καρακώστας

Μπορεί η 3ετής μονομαχία των Νότη Παπαπαύλου – Δημήτρη Καρακώστα να πήρε μια μικρή αναβολή λόγω τεχνικών προβλημάτων για τον Παπαπαύλου, ο Δημήτρης Καρακώστας (ΑΡΗΣ, Honda) «κατάφερε» (!) να κάνει «ντέρμπι το ματς» στην κατηγορία MiniGP καθυστερώντας πολύ στην εκκίνηση, αφήνοντας τον άρτι αφιχθέντα στην «μεγάλη» νεανική κατηγορία Παναγιώτη Γκιζίνο (ΑΡΗΣ, Rav) μόνο του μπροστά. Ο Καρακώστας όμως έκανε ότι ήξερε και δεν ήξερε, και σπάζοντας το απόλυτο ρεκόρ της πίστας (σημείωσε 52.237’’) έφτασε τον Γκιζίνο τέσσερις γύρους πριν το τερματισμό και πέρασε μπροστά για να στεφθεί νικητής δυο γύρους νωρίτερα, αφού οι στάλες της βροχής που ήδη έπεφταν πύκνωσαν ανησυχητικά.

Σε κοινό αγώνα με τους μεγάλους και οι αθλητές της MiniGP 1 με τον πάντα άψογο στις εκκινήσεις και ανεβασμένο Νίκο Ελευθεριάδη (Ομάδα 65, IMR) να πετάγεται μπροστά έχοντας τον Γιάννη Περιστερά (ΛΕΜΟΤ, Honda, ταχύτερος στις δοκιμές) στον τροχό του να πιέζει και να περνάει μπροστά πριν την μέση του αγώνα.
Ο Ελευθεριάδης προσπάθησε και ακολούθησε για λίγο, αλλά ο Περιστεράς κατέβαζε σταθερά τον χρόνο γύρου (έκανε νέο ρεκόρ MiniGP 1 με 54,649’’) καλύπτοντας μεγάλο μέρος της διαφοράς του με τον Γκιζίνο και φυσικά κατέκτησε την πρώτη νίκη στην πολύ σύντομη καριέρα του. Αισθητή η απουσία (και εδώ) του Χρήστου Παπανικολάου που αναρρώνει από έναν μικρό τραυματισμό.

Γιάννης Περιστεράς

Ιδιαίτερα ανεβασμένος από την χειμερινή - εαρινή προετοιμασία του, ο Σπύρος Φουρθιώτης από την Κω (Ομάδα 65, Blata) έκανε την έκπληξη και πήρε την pole position στην κατηγορία KidGP, αλλά ο περσινός κυπελλούχος Βασίλης Παντελεάκης (ΑΡΗΣ, Blata) έκανε μια καταπληκτική εκκίνηση και τέθηκε επικεφαλής. Οδηγώντας ταχύτατα (νέο ρεκόρ γύρου, 58,252’’) και, κυρίως, χωρίς λάθη κρατήθηκε μπροστά από τον Φουρθιώτη, που καιροφυλακτούσε και πίεζε για να συνεχίσει το σερί των νικών που έχει από πέρισυ.

Στα «μεγάλα παιδιά» (Open PitBikes) ο Νίκος Καρακώστας (ΑΡΗΣ, Honda) ζευγάρωσε τις νίκες του αφού ο πρωταθλητής Λευτέρης Πίππος (ΑΡΗΣ, Honda) εμφανίστηκε, εκτάκτως, χωρίς προετοιμασία για διεκδίκηση νίκης μένοντας 2ος.

Τρίτος ο επανεμφανισθείς  Νίκος Γεωργόπουλος (ΛΕΜΟΤ, Honda) και 4ος ο  έτερος πρωταθλητής ταχύτητας, ο Αλέξης Παπαγεωργίου που επίσης εμφανίσθηκε έκτακτα για την χαρά της συμμετοχής σε ένα «ωραίο αγώνα» όπως δήλωσε αλλά αντιμετώπισε προβλήματα με την πίσω ανάρτηση. Ενθουσιώδης αλλά άτυχος ο Χαλκιδαίος rookie Γιώργος Τσότζολας (ΑΜΛΕΧ, IMR) o οποίος έπεσε στον 5ο γύρο.

Νίκος Καρακώστας

H, όπως πάντα, χαρούμενη, ζωντανή ατμόσφαιρα στις απονομές του MiniGP Cup πήρε ακόμα περισσότερο χρώμα από τα πρωτότυπα  έπαθλα που πρόσφερε η Blu Café και την ζωντάνια των φρέσκων, ελληνικών χυμών της «Οικογένειας Χριστοδούλου».

Επόμενο, ραντεβού, πάλι στο Kartodromo, στις 3 Ιουλίου.

Ευχαριστούμε τον Κώστα Γκαζή για τις κρυστάλλινες φωτό, τον αεικίνητο Θεοδόση Τζαβάρα για τα πανέμορφα βιντεοπλάνα και τον Δημήτρη Γεράρδη για την συναρπαστική συναρμογή τους.

Πλήρη αποτελέσματα στο cronotech.gr, βίντεο, βαθμολογίες, στοιχεία, πρόγραμμα, κανονισμούς κλπ στο mιnigp.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Νέες ημερομηνίες για τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.

Η Ομάδα του CALIFORNIA SUPERBIKE SCHOOL ανακοινώνει τις παρακάτω αλλαγές ημερομηνιών για τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.

• Το Σάββατο 18 Ιουνίου ολοήμερο Ride Day στο αυτοκινητοδρόμιο των Μεγάρων. Ελάτε να προπονηθείτε και δοκιμάσετε τη νέα υπηρεσία μας, 10 minutes coaching.
Κρατήσεις στη σελίδα του Σχολείου.

• Τα Σχολεία της Κυριακής 19 Ιουνίου ΚΑΙ Κυριακής 31 Ιουλίου μεταφέρονται την Κυριακή 17 Ιουλίου λόγω αλλαγών στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα του CALIFORNIA SUPERBIKE SCHOOL.

Μπορείτε να δείτε ολόκληρο το Πρόγραμμα στη σελίδα μας:
www.superbikeschool.gr

Ο αγώνας στιγματίστηκε από τον άδικο χαμό του Luis Salom, κανείς δεν είχε διάθεση να παρακολουθήσει αγώνα αυτό το Σ/Κ και ίσως έπρεπε να μην γίνει καθόλου!

Απ την άλλη ίσως η κανονική του διεξαγωγή να ήταν και θεραπευτική...

Όπως και να 'χει σε όλες τις κατηγορίες παρακολουθήσαμε πολύ δυνατούς και θεαματικούς αγώνες, τιμώντας ταυτόχρονα και με διάφορες εκδηλώσεις -ομαδικές ή ατομικές- την μνήμη του Luis εντός του αγωνιστικού χώρου, που ήταν και το σπίτι του!

Το twitter είχε πάρει φωτιά από συγκινητικά μηνύματα ανθρώπων του σπορ αλλά και απλούς φιλάθλους!

Ο γνωστός άσσος της πυγμαχίας Casey Stoner έγραψε:
"οδυνηρή απώλεια, δύσκολη μέρα, r.i.p Muhammad Ali"

Τέλος πάντων, ας παρακάμψουμε για λίγο την μαυρίλα, να πούμε τα του αγώνα...

Η επιτροπή αγώνα άλλαξε τη διαδρομή της πίστας στην επίμαχη στροφή Νο12 χωρίς ουσιαστικό λόγο με τη δικαιολογία ότι έπρεπε να μειωθεί η ταχύτητα σε αυτό το σημείο και προχώρησαν και ένα βήμα παραπέρα, αλλάζοντας και την ανοιχτή Κ10 σε μια γωνία 50°!

Ξαφνικά η πίστα, που ταίριαζε στα χαρακτηριστικά των Yamaha και Suzuki, μεταμορφώθηκε σε μια πίστα για ... Honda !

Oι ισορροπίες άλλαξαν, οι μεν τις μεθόδευσαν οι δε πιάστηκαν στον ύπνο, αυτή ήταν όμως η νέα κατάσταση και με αυτούς τους όρους έπρεπε να αγωνιστούν μαθαίνοντας την πίστα απ την αρχή!
Από την αρχή λοιπόν σετ απ και γαντζώματα καθώς και εκ νέου αξιολόγηση της αντοχής των ελαστικών.

Η Michelin είχε φέρει ένα ελαστικό σε τρεις διαφορετικές γόμες, που, όμως, η δεξιά πλευρά του ήταν σκληρότερη, στην νέα χάραξη όμως η δεξιά πλευρά θα ταλαιπωρείτο πιο λίγο, έτσι υπήρχε πρόσθετο πρόβλημα!
Το πρόσθετο πρόβλημα το έλυσε ο καιρός και η υψηλή στην άσφαλτο θερμοκρασία των περίπου 50°, που επέβαλε τα σκληρά εμπρός και πίσω σε όλους (σχεδόν)...

Με το σβήσιμο των φώτων ο Lorenzo βρέθηκε να οδηγεί την κούρσα, ενώ πιο πίσω ο Valentino είχε μπλεχτεί με πιο αργούς οδηγούς και όλα έδειχναν ότι θα χάσει το τρενάκι του βάθρου.
Ο Marquez από την άλλη ακολουθούσε τον Lorenzo από μια απόσταση 3-4 δεκάτων και οι δυο τους φαινόταν ότι θα απομακρυνθούν, ίσως μάλιστα είχαν αρχίσει και να ξεκόβουν λίγο από τον Pedrosa, o οποίος είχε κάνει την έξυπνη για μένα επιλογή να χρησιμοποιήσει το μεσαίο ελαστικό πίσω!

Έχοντας μια αδυναμία να ξεκινά τους αγώνες δυνατά με την μοτοσυκλέτα γεμάτη καύσιμα εκμεταλλεύθηκε την έξτρα ταχύτητα που δίνει η μεσαία γόμα, την οποία -λόγω του χαμηλού του βάρους- δεν θα την κατέστρεφε πιο νωρίς από ότι οι υπόλοιποι την σκληρή!

Σε εκείνο το σημείο παρατηρώ τον Valentino να πιέζει πολύ και σε μια προσπάθεια να προσπερνά τους Iannone - Vinales, στη συνέχεια και ο Vinales μου φαίνεται αφηνιασμένος, αλλά γρήγορα διαπίστωσα ότι απλώς οι μπροστά ήταν αυτοί που δεν πήγαιναν γρήγορα!

Ο Ιταλός μέσα σε 5 - 6 γύρους "φωτιά" έχει πιάσει τους πρώτους και γρήγορα τους προσπερνάει ξαφνιάζοντας κυρίως τον Marquez.
O Μarc ήταν ολοφάνερο ότι είχε τη στρατηγική να ακολουθήσει τον Lorenzo, να τον σκάσει και στο τέλος να του κλέψει τη νίκη, αυτό το σχέδιο ανατράπηκε επί τόπου, έτσι με χαρακτηριστική άνεση και βιασύνη προσπέρασε τον Jorge και σε όλο τον υπόλοιπο αγώνα ακολούθησε το αρχικό του σχέδιο απλώς τώρα με άλλον "λαγό".

Μακελειό και στους πιο πίσω με τον Vinales να έχει σημειώσει ήδη τον ταχύτερο γύρο του αγώνα και να κάνει ΠΟΛΛΕΣ ανόητες, κατά τη γνώμη μου, επιθέσεις στον Pedrosa o οποίος ήταν σε γρήγορο ρυθμό.
Στο τέλος ο Dani είπε ότι όλο αυτό στοίχισε σε χρόνο και στους δύο, προφανώς είχε δίκιο αλλά εγώ θα προσθέσω και την φθορά στα λάστιχα που είχε επί πλέον ο Maveric!

To ίδιο έκανε και με τον Lorenzo όμως σε αυτήν την περίπτωση έπραξε σωστά επειδή ο Jorge τον καθυστερούσε και ήταν αναγκασμένος να το κάνει. Ίσως αν δεν ήταν τόσο άναρχα επιθετικός στον Dani το προσπέρασμα στον Lorenzo να γινόταν πιο εύκολα, όπως του Dani δηλαδή επειδή θα το επιχειρούσε με πιο "ξεκούραστα" ελαστικά.

Όλη αυτή η φασαρία του κόστισε στον τερματισμό 20+ sec. από τον πρώτο, αλλά ευτυχώς όχι θέση, πιστεύω ότι κέρδισε εμπειρία που εάν την είχε εξ αρχής να έκλεβε τελικά την 3η θέση από τον εξαιρετικό Dani Pedrosa!

O "είμαι πιο γρήγορος απ' όλους" συνέχιζε να χάνει έδαφος και πλέον ήταν στο στόχαστρο του Iannone KAI του P. Espargaro!
Δεν είχε καμία ελπίδα να μείνει μπροστά τους είχε όμως μια ελπίδα να φτάσει στο τέρμα και στην καρό!
Αυτές οι έννοιες είναι άγνωστες για τον Maniac και στο πρώτο άνοιγμα γραμμής του Jorge ο ιταλός καταστροφέας έχωσε τη μούρη της GP16...
Όλα είχαν πλέον δρομολογηθεί, ο Jorge πλάσαρε την μοτοσυκλέτα, ο maniac έκανε "έντο" υπό κλίση, αλλά η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη, game over!

Είμαι σίγουρος ότι ο Pol φώναξε από μέσα του "είμαι 5oooος!!!!!!"...

Σε άλλη περίπτωση το περιστατικό θα το έκριναν οι κριτές ως "αγωνιστικό συμβάν", όπως την περίπτωση του Dani με τον Dovi στο Τέξας, αλλά εδώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο η κατ' εξακολούθηση πρακτική παρόμοιων ενεργειών του Iannone και έτσι θα ξεκινήσει από το τέλος του grid στον επόμενο αγώνα.

Και ξαναπάμε στους μπροσταααααα...

Το πράγμα είχε εξελιχθεί σε ξεκαθάρισμα των δυο οδηγών, ούτε οι βαθμοί είχαν σημασία ούτε τίποτα, "ή εγώ ή αυτός", η μητέρα όλων των μαχών είχε ξεκινήσει!

Η Laguna του 2008 και η Catalunya του 2009 ξαναπαιζόταν και πάλι με συμπρωταγωνιστή του Valentino αυτή τη φορά τον Marquez!

O Ισπανός ετοίμαζε τα ράμματα για την γούνα του ιταλού, αλλά δεν είχε προσέξει το καμάκι στην δική του πλάτη...
Σε πραγματικό χρόνο ο περίφημος και διορατικός δημοσιογράφος / αναλυτής, ο οποίος πέφτει πάντα μέσα (έξω) David Emmett έγραψε στο twitter ότι η φάση του θυμίζει την ιστορία με το ψαράκι που κυνηγάει ο καρχαρίας (το γνωστό graffiti στο κράνος του Vale) αλλά ακούει πιο πολύ τη μουσική του ... καρχαρία!

Ως γνωστόν, το ψάρεμα του καρχαρία γίνεται καρφώνοντάς του ένα καμάκι στην πλάτη, στο οποίο είναι δεμένο ένα σχοινί που στην άλλη άκρη έχει δεμένο επίσης ένα άδειο μπιτόνι, σε λίγη ώρα ο καρχαρίας σκάει απ' την προσπάθεια να πάει σε βάθος και βγαίνει φούσκα στην επιφάνεια!

Ο Marc οδηγούσε στο 110%, μιλούσε με όλους τους αγίους, μάλιστα έκανε και προσπάθεια να περάσει και πέρασε, ο Valentino όμως το ανταπέδωσε αμέσως και ξεκίνησε να οδηγεί πραγματικά γρήγορα μη αφήνοντας περιθώριο στον ισπανό ούτε να καταλάβει τι έγινε!

Κάπου εκεί ο Marquez είχε ηττηθεί σε πραγματική κόντρα επί ίσοις όροις ολοκληρωτικά από τον 37χρονο αντίπαλό του, ο οποίος παρέδωσε ακόμα ένα μάθημα και τιμώρησε την κουτοπονηριά και την αλαζονεία! Ο Marquez τώρα ξέρει ότι ο αντίπαλος του για το πρωτάθλημα είναι ο Rossi!

Στο τέλος που μας φάνηκε ότι ο Marquez έκοψε ρυθμό γύριζε στο 1:49.800, ακόμα 2 γυρνούσαν στο 49 ,ο Pedrosa και ο... Bautista!!!!

ΠΟΛΛΑ, πολλά συγχαρητήρια για τον 8ο Alvaro και στην Aprilia, που κατάφεραν να τερματίσουν στην πλάτη ακριβώς του Dovizioso (που ήταν και το πρώτο Ducati)!

Πόσο "γυρνούσε" όμως ο Valentino; 1:47.600 και 1:47.900 στους δυο τελευταίους γύρους σχεδόν 2 sec ταχύτερα από οποιονδήποτε άλλον, κάνοντας επίδειξη δύναμης, αφού είχε δει ήδη την πινακίδα από τα pits του ότι ο Marc είχε εγκαταλείψει την προσπάθεια!

Είχα πει ότι είναι ο πιο φορμαρισμένος οδηγός, επίσης είχα πει ότι ο Lorenzo δεν είναι και τόσο γρήγορος οσο νομίζουμε, αυτός δεν ήταν απλώς ένας κακός αγώνας γι αυτόν!

Επίσης είχα πει και αυτό ΠΡΙΝ το Mugello:


"Θανασης Ευσταθιου: Θάνος εγω το βλεπω ως εξης.....αν υποθεσουμε οτι τους δυο επομενους αγωνες θα τους κερδισουν οι οδηγοι της Yamaha τοτε ο καθε ενας τους θα παρει απο μια,δεν νομιζω οτι θα παρει και τους δυο ο ιδιος οδηγος, αν νικησει ο 99 στην ιταλια τοτε ο 46 θα κερδισει την ισπανια η αναποδα...
Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · 16 Μαΐου στις 3:28 μ.μ."


Ο Rossi έχει 2 DNF σε αγώνες που εν δυνάμει θα νικούσε, ή τουλάχιστον θα ήταν δεύτερος, ενώ οι άλλοι δύο ανταγωνιστές του για το πρωτάθλημα έχουν DNF σε αγώνες που στην καλύτερη θα κέρδιζαν 10-13 βαθμούς...
...Επίσης του Vale το ένα DNF είναι μηχανική βλάβη και το άλλο μηχανική βλάβη + λάθος.

Το πρωτάθλημα θα είχε ανατροπές το ξέραμε, μας έδωσε όμως και τουλάχιστον αυτόν τον θεαματικό αγώνα (πιστεύω ότι κι άλλοι ήταν).
Η Michelin κέρδισε ακόμα μια νίκη πέραν του Qatar και του Mugello, αλλά ήταν κούφια, αφού η πίστα ήταν "άλλη", έτσι δεν μπορεί να καταγραφεί.

Πολλές φορές ο κόσμος, οι διοργανωτές, οι άλλοι αθλητές ζητάνε από τον Rossi να κάνει κάποιες συγκεκριμένες χειρονομίες για να βοηθήσει το σπορ, αυτός όμως, σε ανύποπτο χρόνο, επιλέγει να κάνει κάποιες άλλες που τελικά αποδεικνύονται πολύ περισσότερο σωστές και ουσιαστικές από τις προτεινόμενες!

Είναι ο master της επικοινωνίας, θα πρέπει να τον ρωτάνε και όχι να του υποδεικνύουν, θα πρέπει να τον αντιγράφουν και να τον μελετούν, δεν υπάρχει χρόνος για να τον αμφισβητούν ούτε οι εχθροί ούτε οι φίλοι του!
Ναι, από το 2010 και μετά σε κάθε μέτριο η κακό αγώνα του, ακόμα και οι οπαδοί του σκέπτονταν ότι γέρασε, ότι ξόφλησε, ότι ήταν να δώσει το είχε δώσει κλπ!
Για να μην κουράζεστε σας λέω ότι θα σας το ανακοινώσω εγώ όταν συμβεί, επειδή αυτά φαίνονται στα γυρολόγια ακόμη και των κακών αγώνων, μέχρι τώρα εγώ βλέπω έναν 25χρονο!

Ο Marquez είναι σίγουρα ένα τεράστιο ταλέντο οδηγικό, είναι απίστευτος ο τρόπος που οδηγεί και ελέγχει τη μοτοσυκλέτα, θα είναι ο επόμενος μεγάλος, αλλά θέλει ακόμα πολύ δουλειά.

Το στίγμα του 2015 θα τον ακολουθεί, αλλά μπορεί να φτιάξει όλα τα υπόλοιπα!

Ο Valentino υποχρέωσε τον μεν Lorenzo να αναφέρει και πάλι το όνομα του ιταλού και τον δε Marquez να οδηγεί με σεβασμό κόντρα στους αντιπάλους του, πόσο δε μάλλον ως προς τον ίδιο, χρησιμοποίησε την υπεροχή του για να το κάνει, επειδή όταν έχεις χάσει, το δίδαγμα δεν πιάνει τόπο!

Υπάρχει περίπτωση φέτος να νικήσει και στις 4 Ισπανικές πίστες, μετά από αυτό που είδαμε, νομίζω ότι είναι θέμα απόφασης δικής του!

Βλέποντας τα video των αγώνων του 2008 & 2009 διαπιστώνω ότι τότε οι μάχες είχαν μόνον τον ιταλό να επιχειρεί προσπεράσεις ουσιαστικά, ενώ οι αντίπαλοί του ήταν σε ρόλο κομπάρσου. Στον χθεσινό όμως αγώνα, ο Marquez πάλεψε, δημιούργησε, είχε στρατηγική!

Όλο το προηγούμενο διάστημα ο Marc διαχειρίστηκε την αντιπαλότητα (που ο ίδιος ξεκίνησε βέβαια) με υποδειγματικό τρόπο, αντίθετα με τον έτερο Ισπανό πολυπρωταθλητή, o οποίος, χωρίς λόγο, άγγιξε τα όρια της γραφικότητας...

...Εγώ, προσωπικά, πάντως το χέρι δεν θα του το έδινα, δεν έχω τέτοιες αντοχές!

Ακολουθούν οι γύροι του Assen και του Sachsenring, προβλέπω από μια νίκη για Rossi και Marquez με αυτή τη σειρά, η Honda το έπαιξε πολύ έξυπνα μέχρι τώρα και η ψαλίδα έχει κλείσει χωρίς να γίνει αντιληπτή ,ίσως μάλιστα είναι και μπροστά ήδη!

Σε αυτόν τον αγώνα τα νούμερα δεν υπήρχαν, αφού η χάραξη ήταν διαφορετική, αλλά και να υπήρχαν πάλι θα τα παρέλειπα !

Την Παρασκευή ένα νέο ταλαντούχο παιδί άφησε την τελευταία του πνοή στα αεροστρώματα της Βαρκελώνης.

Το Σάββατο, υπό το καθεστώς ενός ήπιου σοκ, οι άνθρωποι του paddock προσπάθησαν να βρουν τους συνηθισμένους τους ρυθμούς.

Το πρωινό της Κυριακής, μια κατάμεστη πίστα από 100.000 θεατές και σύσσωμος ο κόσμος του MotoGP παρέμειναν σιωπηλοί καταμεσής της πίστας, στη μνήμη ενός παιδιού που ομόρφαινε τον κόσμο των αγώνων…
…γνωρίζοντας ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να ξανασυμβεί…

Όλοι διαλέγουμε τον τρόπο που θα ζήσουμε…
Όλοι ζούμε…
Άλλος σαν σταυροφόρος κι άλλος με τον σταυρό στο χέρι…

Οι άνθρωποι κρίνονται, από τον εαυτό τους και τους άλλους, για τη θέση που παίρνουν και όχι για το αποτέλεσμα που φέρνουν…

…και η θέση του Luis ήταν πάντα στην καρδιά των ανθρώπων του σπορ…


Ένα γλυκύτατο ταινιάκι – αφιέρωμα στην σύντομη αθλητική του ζωή από την Movistar…



(κλικ στο γραναζάκι δεξιά κάτω και επιλογή 720 HD για την μέγιστη ποιότητα εικόνας)