Ενώ Honda, Yamaha, Ducati και KTM είναι πλήρεις για την επόμενη χρονιά, απομένουν δύο αμφισβητούμενες θέσεις για τις εργοστασιακές ομάδες. Μια στην Suzuki και μια στην Aprilia.
Ο Brivio για την Suzuki έχει εκφράσει την επιθυμία να εντάξει στην ομάδα ένα νεαρό ταλέντο (όπως είχε πράξει με τον Vinales) και δεδομένου ότι ο Iannone μάλλον καταλαμβάνει την θέση του έμπειρου αναβάτη (δηλαδή του Aleix), η
προσοχή έχει στραφεί στο ενδεχόμενο πρόσληψης του Alex Rins, επικεφαλής (έως τώρα) της βαθμολογίας στη Moto2.
Κατά τα φαινόμενα δε, ο Aleix θα οδεύσει προς Aprilia δίπλα στον Lowes, αν και στον τελευταίο αγώνα ο Bautista με την 8η θέση τους προβλημάτισε. Σε περίπτωση που διατηρηθεί στη θέση του ο Alvaro, τότε μάλλον ο Aleix θα οδεύσει
προς WSBK μεριά, όπου ήδη του έχουν γίνει ενδιαφέρουσες προτάσεις.
Πάντως, ο Romano Albesiano δήλωσε σε συνέντευξή του στο gpone.com ότι η απόφαση θα έχει ληφθεί προ του Assen.
Επειδή τίποτα δεν είναι αθώο σε ότι διαχειρίζεται η Dorna, σύμφωνα με το γερμανικό Speedweek υπάρχει το ενδεχόμενο να «σπρώχνουν» τον Aleix προς τα superbikes, με στόχο να ταρακουνήσουν λίγο την κυριαρχία των βρετανών
αναβατών. Ο Espargaro έχει ήδη γίνει αποδέκτης τριών εξαιρετικών προσφορών, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει αυτή της Ducati, για να παλέψει τον επόμενο παγκόσμιο τίτλο πλάι στον Chaz Davies.
Πέραν των υποθετικών σεναρίων όμως, η λίστα των φιλοξενουμένων αναβατών για την press conference στο Assen καταγράφει τις εξελίξεις. Συμπεριλαμβάνονται τα ονόματα των Rins και Aleix…
…και αυτό μάλλον σημαίνει ότι ο κύβος ερρίφθη. Espargaro στην Aprilia και Rins στην Suzuki…
…κι ας δοκιμάζει ο Zarco την GSX-RR στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Πρόκειται για μια συμφωνία πακέτο της Suzuki με τον γάλλο αναβάτη, που περιλαμβάνει δοκιμές με την εργοστασιακή μοτοσυκλέτα στην Ιαπωνία και συμμετοχή του στις 8 ώρες της Suzuka. Ουδεμία δέσμευση προβλέπεται για το 2017.
Επίσης εκκρεμεί μια κενή θέση στην Tech3, η οποία, κατά τα φαινόμενα, θα δοθεί στον Johann Zarco, εάν επιτέλους αποφασίσει να ανέβει στο MotoGP.
Ο Herve Poncharal πάντως είναι στα πρόθυρα της παράκρουσης με όσα συμβαίνουν στο MotoGP και την «αγορά των αναβατών».
«Μερικά χρόνια πριν ήμασταν οι ομάδες Β, αλλά τώρα νομίζω πως αποτελούμε πλέον το γκρουπ C» δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της IRTA (και επικεφαλής της Tech3).
Ακουμπώντας το δάκτυλο επί του τύπου των ήλων, ο γάλλος μάνατζερ σε συζήτησή του με τα ΜΜΕ είπε:
«Παρ’ όλο που οι προδιαγραφές των μοτοσυκλετών μας είναι πολύ κοντά σ’ αυτές των εργοστασιακών, φαίνεται πως έχει δημιουργηθεί μια τάση, μια μόδα. Εάν είσαι νεαρός και γρήγορος αναβάτης δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από μια
εργοστασιακή συμμετοχή. Νομίζω ότι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να το καταλάβουμε και εν τέλει να το καταπιούμε».
Δεδομένων και των εξελίξεων με τον Pol, ο Herve συμπληρώνει πικραμένος:
«Όταν ο Rins βλέπει ότι αυτός που πήρε τη θέση του Lorenzo στην Yamaha είναι αυτός που είχε προσληφθεί στην Suzuki και του κατατέθηκε δελεαστική πρόταση, τότε τίθεται το ερώτημα: η Tech3 αποτελεί την βέλτιστη οδό για την
εργοστασιακή Yamaha; Προς το παρόν δεν φαίνεται πως είναι έτσι»…
Συνυπολογίζοντας στα παραπάνω τις δηλώσεις του πατέρα Rins, ο οποίος προσφάτως είπε ότι προτιμά να παραμείνει ο γιός του για άλλη μια χρονιά στην Moto2 παρά να ενταχθεί στο δυναμικό κάποιας δορυφορικής ομάδας, ο Poncharal
έκπληκτος λέει:
«Σοκαρίστηκα. Δηλαδή θεωρεί ότι είναι καλύτερο να παραμείνει για τρίτη χρονιά στην Moto2 παρά να έλθει στην LCR ή την Tech3»…
…Και όλα βεβαίως ξεκινούν από τους κανονισμούς, οι οποίοι κόβονται και ράβονται κατά βούλησιν…
Όταν θεσπίστηκε η μονομάρκα των ελαστικών στο MotoGP υπήρχε η Honda και η Yamaha. Συνεπώς, οι δορυφορικές ομάδες αγωνίζονταν για υψηλότερες θέσεις.
«Όταν υπήρχαν δύο εργοστασιακές ομάδες παλεύαμε για την πέμπτη θέση, για να είμαστε οι καλύτεροι από τους υπόλοιπους. Κατακτούσαμε οκτώ podiums έκαστη αγωνιστική χρονιά.
Τώρα, (με το ενιαίο λογισμικό), έχουμε μπροστά μας τέσσερεις εργοστασιακές ομάδες, συνεπώς παλεύουμε για την ένατη θέση. Και όταν θα εναρμονιστούν και οι υπόλοιπες εργοστασιακές συμμετοχές (Aprilia και KTM από το 2017), θα
παλεύουμε για την 13η. Δηλαδή, όταν θα κατατασσόμαστε πρώτη ιδιωτική ομάδα στο parc ferme, στην καλύτερη θα είμαστε στην 13η θέση της κατάταξης»…
Ασφαλώς, πέραν των τεχνικών και οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι ιδιωτικές ομάδες, κυρίαρχο παράγοντα στην όλη διαδικασία αποτελούν οι αναβάτες. Η γνωστή τετράδα (που φαίνεται ότι θα γίνει πεντάδα με τον Maverick) έχει
ισοπεδώσει τα αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό και έκαστος εξ’ αυτών πληρώνεται ένα καράβι λεφτά, κόστος που ασφαλώς δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν οι μικρότερες ομάδες.
…Και βεβαίως δεν θα πρέπει να παραλείπεται ότι στα παραπάνω προβλήματα των ιδιωτικών ομάδων προστίθεται και ο πονοκέφαλος του marketing. Οι χορηγοί των ομάδων αυτών καλύπτουν ποσά της τάξης των επτά έως οκτώ
εκατομμυρίων ευρώ ανά αγωνιστική σεζόν. Αν μη τι άλλο, επιθυμούν να επενδύουν σε αξιοπρεπή αποτελέσματα, τα οποία αντιστοίχως προβάλλουν τους επενδυτές.
Τα αξιοπρεπή αποτελέσματα επιτυγχάνονται μέσω ταλαντούχων αναβατών, οι οποίοι βεβαίως – βεβαίως εστιάζουν την προσοχή τους στη σέλα ενός κατασκευαστή. Κάποτε επιβαλλόταν να «διανύσουν την απόσταση». Ούτως ειπείν, να
περάσουν προηγουμένως από τις ομάδες – δορυφόρους…
…Ο Nakamoto, καιγόμενος για παγκόσμιο τίτλο και ταχύτατη ανάπτυξη του πρωτοποριακού λογισμικού του HRC, επέβαλλε την αλλαγή των κανονισμών (με αντίτιμο να συνηγορήσει στα «προνόμια» του επελαύνοντος Dall’Igna), ούτως ώστε
οι εκ των μικρότερων κατηγοριών προερχόμενοι αναβάτες να μην υποχρεούνται να θητεύσουν προηγουμένως σε ιδιωτικές ομάδες…
Επρόκειτο για μια «φωτογραφική» διάταξη με αντικείμενο του πόθου τον Marquez. Επιπλέον, η γριά αλεπού ήθελε προ της σύνταξής της να «δέσει» το μέλλον της Honda για τα επόμενα χρόνια και χρόνος δεν υπήρχε. Έπρεπε να
διαπιστώσει εάν όντως ο «μικρός» θα τα έβγαζε πέρα με το βαρύ φορτίο.
Ο Marc ξεπέρασε κάθε φαντασία, κατακτώντας τον τίτλο τις δύο πρώτες χρονιές της συμμετοχής του.
Η διατυπωθείσα, επισήμως, εκδοχή για την απενεργοποίηση της συγκεκριμένης διάταξης ήταν τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα…
…Ο Marquez θα έπρεπε να περάσει από την LCR, όμως ο κύριος χορηγός του Cecchinello είναι η Castrol, η οποία συνεργάζεται μαζί του από καταβολής LCR,…
…από την άλλη ο μικρός είναι δημιούργημα της Repsol, η οποία έχει πληρώσει τον λογαριασμό της εξέλιξής του συνολικά από τότε που ξεκίνησε την καριέρα του.
Συνεπώς υπήρχε ασυμβίβαστο. Παραλλήλως δε, ο ισπανός αναβάτης απαίτησε να μετακομίσει σύσσωμο το επιτελείο του. Αυτό σήμαινε ότι ο Cecchinello θα έπρεπε να αποδεσμεύσει το δικό του επιτελείο για μια αγωνιστική χρονιά και να
προσπαθήσει να το επαναπροσλάβει την επομένη, όταν ο Marquez θα μετακόμιζε στην Repsol - Honda.
Μια ειδική περίπτωση κατήργησε τον κανονισμό και την συνέχεια όλοι την γνωρίζουμε.
Μια από τις παράπλευρες απώλειες αυτής της πολιτικής (ευτυχισμένο HRC και γεμάτα ταμεία της Dorna, παρέα βεβαίως με ό,τι σχετίζεται με το «πακέτο Vale» που πουλάει σαν φρέσκο κουλουράκι) ήταν η αποδυνάμωση των ομάδων της
IRTA.
Ο πρόεδρός της (Poncharal) τραβάει τα μαλλιά του και διατρανώνει τα φρικτά του παράπονα σε όποιον κρατά μικρόφωνο, μπας και ιδρώσει κάποιο αυτί:
«Οι αναβάτες αποτελούν παράγοντα κλειδί. Αφού δεν μπορούμε πλέον να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον αναβατών αυτού του επιπέδου, το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο. Τι μπορούμε να κάνουμε; Ειλικρινά δεν γνωρίζω» δηλώνει
απελπισμένος.
Και συνεχίζει:
«Μερικά χρόνια πριν είχα την ιδέα του «κανόνα των rookies». Νομίζω ότι ήταν μια καλή σκέψη και κατόρθωσα να την επιβάλλω. Δηλαδή, οι νεοφερμένοι αναβάτες θα έπρεπε υποχρεωτικά να θητεύσουν για μια σεζόν σε ιδιωτική ομάδα, πριν
την πιθανή μεταπήδησή τους σε εργοστασιακή.
Δεν νομίζω ότι αυτό αποτελεί κάποιο μεγάλο εμπόδιο για την καριέρα τους»…
Εμμέσως, δηλαδή, προτείνει την επαναφορά του κανόνα…
Ενδεχόμενο που θεωρείται απίθανο…
Οι χειρισμοί του Ezpeleta μετέτρεψαν το MotoGP σε χρυσορυχείο για την Dorna, συνηγορούντων έξι εργοστασίων (που πιθανώς θα γίνουν αργότερα επτά)…
…Ήδη από το 2017 οι δώδεκα εκ των είκοσι τριών συμμετοχών θα είναι «factory»…
Εκ των ιδιωτικών ομάδων θα διασωθούν αυτές που θα υποστηριχθούν σοβαρά από τους κατασκευαστές…
Δεν είναι τυχαίο ότι η Pramac προβληματίζεται για το 2018 όταν την ίδια ώρα…
…η σχέση της Avintia αναβαθμίζεται με την Ducati, αρχής γενομένης από το 2017, σύμφωνα με δηλώσεις του Ciabatti…
(το ισπανικό επιχειρηματικό λόμπι για άλλη μια φορά ενισχύεται)...
Όπως δεν είναι τυχαίο ότι η LCR «ψάχνεται» γενικώς για το 2018…
… και η είδηση διασπείρεται εντέχνως στα δημοσιογραφικά γραφεία (τα λέω στη νύφη να τ’ ακούει η πεθερά «Honda») με προφανείς τους σκοπούς της διασποράς…
Η Gresini έχει δέσει τον γάιδαρό της με την Aprilia, ενώ για την Aspar τα μαύρα σύννεφα πυκνώνουν.
Παραλλήλως, εκκρεμεί μια απόφαση από την πλευρά της Suzuki εάν θα οργανώσει δορυφορική ομάδα και πότε, δεδομένου ότι πιέζεται προς αυτή την κατεύθυνση από τους διοργανωτές.
Ας μη ξεχνάμε ότι το grid είναι περιορισμένων θέσεων και από το 2017 μπαίνει και η ΚΤΜ…
…με άγνωστες τις προθέσεις της BMW, η οποία εδώ και λίγες ώρες δεν διαψεύδει «αποκλειστικά» δημοσιεύματα του ιταλικού τύπου περί εμπλοκής της με τον Marco Melandri…
Η χαρά του Ezpeleta…
Δεν υπάρχουν σχόλια: