Ο Μένιος είναι ένας από τους αναβάτες που εκτιμώ βαθύτατα και θαυμάζω. Ανήκει στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που διαθέτουν χαρακτήρα και δεν τα παρατάνε ποτέ. Διαθέτει το ήθος και τον κώδικα ενός πραγματικού αθλητή, που δεν κορυβαντιά για τα πεπραγμένα του στην πίστα, που δεν χάνει την ψυχραιμία του, που δεν είναι δηλωσίας.
Παρακολουθώ εδώ και αρκετό καιρό την πορεία του στους ελληνικούς αγώνες. Ανακάλυψα την προσπάθειά του εντελώς συμπτωματικά, διαβάζοντας κάποια θεματική ενότητα στο forum moto.gr
Τον άνθρωπο δεν τον γνώριζα, αλλά μου είχε προξενήσει εξαιρετική εντύπωση το πώς ξεκίνησε τους αγώνες, η μεθοδικότητα με την οποία ενεπλάκη, το πάθος του και η αγάπη του γι αυτό το περίεργο (στην Ελλάδα) σπορ.
Στα τελευταία Μέγαρα είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά. Όλα όσα είχα υποθέσει γι’ αυτό το παλληκάρι αποδείχθηκαν πολύ λιγότερα του πραγματικού. Ο Μένιος είναι η απάντηση στους μίζερους, τους λίγους και τους αναποφάσιστους να πάρουν την ευθύνη του πάθους τους για τους αγώνες, με την πρόφαση του αυξημένου κόστους, της έλλειψης υποδομής, διευκολύνσεων και χορηγών. Τρέχει με όπλο την αγάπη του για το άθλημα και με το απολύτως τίποτα σε υλικοτεχνική υποδομή και οικονομικούς πόρους.
Ένας απόλυτα ειλικρινής άνθρωπος, με καθαρό βλέμμα, που σε κοιτά ευθέως στα μάτια όταν σου μιλά, καθαρός στις κουβέντες του και ακριβής στον λόγο του, χωρίς πολλά – πολλά και τσιριτσάντζουλες.
Μου έστειλε το δελτίο τύπου του για την προσπάθειά του στα Μέγαρα, το οποίο και δημοσιεύω. Διαβάστε με πόση ειλικρίνεια και λιτό τρόπο περιγράφει την εξόρμησή του στην αττική πίστα (κατοικεί και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη). «Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν».
Επίσης, προσέξτε το φέριγκ μπροστά και δεξιά. Ένα σήμα της Ομάδας «Ζήτα» εκπροσωπεί τους συναδέλφους του που χάθηκαν στην ώρα του καθήκοντος. «Όσο πάνε και πληθαίνουν» μου είπε με αφοπλιστική απλότητα και άλλαξε θέμα συζήτησης.
Κάποιες φορές δυσκολεύομαι να βρω τις λέξεις που θα αποδώσουν με ακρίβεια αυτά που σκέπτομαι και νιώθω.
Πριν από μερικούς μήνες είχα δημοσιεύσει στο παλιό μου blog ένα άρθρο που αναφερόταν αναλυτικότερα στον Μενέλαο, όταν τον είχα εντοπίσει στο forum. Το αναδημοσιεύω γι' αυτούς που δεν το είχαν διαβάσει.
Παρακολουθώ εδώ και αρκετό καιρό την πορεία του στους ελληνικούς αγώνες. Ανακάλυψα την προσπάθειά του εντελώς συμπτωματικά, διαβάζοντας κάποια θεματική ενότητα στο forum moto.gr
Τον άνθρωπο δεν τον γνώριζα, αλλά μου είχε προξενήσει εξαιρετική εντύπωση το πώς ξεκίνησε τους αγώνες, η μεθοδικότητα με την οποία ενεπλάκη, το πάθος του και η αγάπη του γι αυτό το περίεργο (στην Ελλάδα) σπορ.
Στα τελευταία Μέγαρα είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά. Όλα όσα είχα υποθέσει γι’ αυτό το παλληκάρι αποδείχθηκαν πολύ λιγότερα του πραγματικού. Ο Μένιος είναι η απάντηση στους μίζερους, τους λίγους και τους αναποφάσιστους να πάρουν την ευθύνη του πάθους τους για τους αγώνες, με την πρόφαση του αυξημένου κόστους, της έλλειψης υποδομής, διευκολύνσεων και χορηγών. Τρέχει με όπλο την αγάπη του για το άθλημα και με το απολύτως τίποτα σε υλικοτεχνική υποδομή και οικονομικούς πόρους.
Ένας απόλυτα ειλικρινής άνθρωπος, με καθαρό βλέμμα, που σε κοιτά ευθέως στα μάτια όταν σου μιλά, καθαρός στις κουβέντες του και ακριβής στον λόγο του, χωρίς πολλά – πολλά και τσιριτσάντζουλες.
Μου έστειλε το δελτίο τύπου του για την προσπάθειά του στα Μέγαρα, το οποίο και δημοσιεύω. Διαβάστε με πόση ειλικρίνεια και λιτό τρόπο περιγράφει την εξόρμησή του στην αττική πίστα (κατοικεί και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη). «Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν».
Επίσης, προσέξτε το φέριγκ μπροστά και δεξιά. Ένα σήμα της Ομάδας «Ζήτα» εκπροσωπεί τους συναδέλφους του που χάθηκαν στην ώρα του καθήκοντος. «Όσο πάνε και πληθαίνουν» μου είπε με αφοπλιστική απλότητα και άλλαξε θέμα συζήτησης.
Κάποιες φορές δυσκολεύομαι να βρω τις λέξεις που θα αποδώσουν με ακρίβεια αυτά που σκέπτομαι και νιώθω.
Πριν από μερικούς μήνες είχα δημοσιεύσει στο παλιό μου blog ένα άρθρο που αναφερόταν αναλυτικότερα στον Μενέλαο, όταν τον είχα εντοπίσει στο forum. Το αναδημοσιεύω γι' αυτούς που δεν το είχαν διαβάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια: