Τίτλοι Τέλους...

... σε μια ταινία που διήρκεσε κοντά στα είκοσι χρόνια, γεμάτη συγκινήσεις, χαρές, λύπες, επιτυχίες, αποτυχίες, νεύρα, απογοητεύσεις, αισιοδοξία, υπομονή, επιμονή, επιθετικότητα, ανυπομονησία, συμβιβασμούς, αποδοχή, πισωγυρίσματα, αποχωρήσεις και επιστροφές. Τα είχε όλα αυτό το ταξίδι και μόνον μια λεβεντιά σαν τον Θανάση θα αποχωρούσε με τα παρακάτω λόγια:

Προς όλους τους οδηγούς της Formula Extreme
Τους Κώστα Κοντομάρο, Κώστα Πολίτη, Φώτη Τσαλίκη, Βασίλη Ευθυμίου, Λευτέρη Πίππο, Γιώργο Μαρκεσίνη, Βασίλη Γερακίτη και όλους όσους πήραν μέρος –έστω σε έναν ή δύο αγώνες- και ειδικά στον Γιάννη Μπούστα για την βοήθειά του:

Κύριοι, σας ευχαριστώ από καρδιάς που μοιραστήκατε μαζί μου την ένταση, την αγωνία και το μεγαλείο αυτού του πρωταθλήματος, γεμίσατε την καρδιά μου με συναισθήματα, που είχα να ζήσω 10 χρόνια και ξανά αναζήτησα για μια τελευταία φορά πάλι στα 50 μου! Είστε όλοι εξαιρετικά παιδιά, αθλητές και όμορφη παρέα. Απήλαυσα τον ανταγωνισμό. Ελπίζω η παρουσία μου να μην δημιούργησε πρόβλημα σε κανέναν σας (έτσι το ήθελα) και σας εύχομαι καλή συνέχεια σε όλους σας.

Επίσης, να πω σε όσους διαμαρτύρονται για την έλλειψη ανταγωνισμού, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν φταίτε εσείς και μπορώ να πω με σιγουριά ότι, κάτω από τις οικονομικές συνθήκες που βιώνουμε, επιτελείτε άθλο!

Με αγάπη και σεβασμό σε όλους σας,

Θανάσης Ευσταθίου

Έτσι αποχαιρέτησε ο Θανάσης τους συναθλητές του από το Facebook, ολοκληρώνοντας την αγωνιστική του πορεία με τον αγώνα στις Σέρρες.
Το φιλότιμο, η φυσική ευγένεια, αυτό που λέμε αρχοντιά, η παράδοση της αλληλεγγύης, η φιλοπονία, η αξιοπρέπεια, ο αυτοσεβασμός, η αγάπη για τη ζωή και τους αγώνες είναι ιδιότητες και χαρακτηριστικά ενός έρωτα προς το ωραίον, που ουδείς μπορεί να ξεριζώσει. Οι παράξενοι, οι ονειροπαρμένοι και οι ερωτευμένοι με το σπορ είναι οι φέροντες το Καλό για τους αγώνες ταχύτητας, το Ωραίον.
Στο καλό ρε Θανάση και όταν πιάνεις γερμανοπολύγωνο να μοντάρεις κάποιον "περίεργο" κινητήρα στο νησί σου ή χαζεύεις τις φωτογραφίες μας από τα αεροδρόμια και τις πίστες, να μας θυμάσαι και να χάνεσαι στον παλλόμενο ορίζονται με το χέρι πάντα "τέρμα γκάζι".