Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μου περί αναξιοπιστίας του ειδικού τύπου και εμπάθειας γκρουπούσκουλων του παραγοντισμού (με την κακή έννοια) κατά προσωπικοτήτων που έχουν καταθέσει ψυχή για το σπορ, συμπληρώνω στοιχεία που καταφθάνουν σωρηδόν στο ζεμπίλι δεδομένων του Motopress Racing.
Διαβάστε τι δηλώνει η ίδια η λέσχη (ΛΕ.ΔΙ.ΛΑ) που οργάνωσε τον αγώνα, στο δελτίο τύπου της:
Αντίδραση – Δράση: 0 - 1
Έναν από τους πλέον ιδιότυπους αγώνες Motocross παρακολούθησαν οι θεατές (έφτασαν τους 1000) την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου στην όμορφη παραλία του Μώλου. Βελτιωμένη στα σημεία η αγωνιστική διαδρομή (φαρδύτερα άλματα, περιφερειακοί δρόμοι ασφαλείας, προσθήκη τεχνικών σημείων) άψογα προετοιμασμένη την Κυριακή, βελτιωμένες σημαντικά οι υπόλοιπες υποδομές σε σχέση με τον περσινό αγώνα (2500 μ. υπόγειου δικτύου ύδρευσης, ηλεκτρικό ρεύμα, παροχές νερού στους αγωνιζόμενους, χρειάζεται ακόμα δουλειά, αλλά, «αγάλι - αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι», πλήρης στελέχωση, πολύ καλή ηχητική κάλυψη και ένα βαρύ, πρόγραμμα-ρολόι, αυτά ήταν τα βασικά στοιχεία την ημέρα του αγώνα.
Οπωσδήποτε όμως υπήρχε ένα αρνητικό κλίμα εξ αιτίας του γεγονότος ότι οι δοκιμές του Σαββάτου είχαν ακυρωθεί, λόγω της έκτακτης απουσίας ασθενοφόρου για το οποίο όμως δεν είχε ευθύνη η διοργανώτρια ΛΕΔΙΛΑ. Ταυτόχρονα όμως υπήρχαν και μερικές άλλες ελλείψεις για τις οποίες οι διοργανωτές ανέλαβαν άμεσα τις ευθύνες τους και δεσμεύτηκαν για ένα άψογο αγώνα όπως και έκαναν. Το ιδιότυπο είναι ότι την επόμενη ημέρα και ενώ το ανακοινωμένο πρόγραμμα είχε ξεκινήσει, μια μερίδα αγωνιζομένων αποφάσισε, ξαφνικά και εκ των υστέρων, να μην συμμετάσχει στον αγώνα για να τιμωρήσει (;) την διοργανώτρια του πρωταθλήματος (όπως ειπώθηκε), την διοργανώτρια λέσχη που «υπερέβαλε εαυτόν» όλη την εβδομάδα του αγώνα, να τιμωρήσει την Δημοτική Αρχή Μώλου-Αγ. Κωνσταντίνου που εν μέσω κρίσης και εκτάκτων προβλημάτων κατέβαλε πολύ κόπο και έξοδα για να βελτιώσει τις υποδομές και προφανώς να τιμωρήσει τους θεατές που ήρθαν για να χαρούν τον αγώνα. Ένα είδος «τιμωρίας» που δεν έχει ξανασημειωθεί ποτέ στα 40 χρόνια ιστορίας του ελληνικού Motocross.
Αυτά γράφει η λέσχη (και η άποψή της είναι δημοσιευμένη σε ελάχιστα sites).
Ας περάσουμε σ’ αυτά που δεν δημοσιεύονται πουθενά.
Το χιούμορ, ενίοτε, αποτελεί δίαυλο διαφυγής σ’ ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων, όταν απουσιάζουν τα επιχειρήματα. Και θα μπορούσε ίσως η ορθή του χρήση να φέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Ο Έλληνας όμως ξέρει να γελά εις βάρος του άλλου και να καλλιεργεί το άθλημα του εμπαιγμού με μεγάλη επιτυχία. Δεν γνωρίζει την λεπτότητα των λεκτικών ακροβολισμών και δεν κατέχει την τέχνη του φραστικού αιφνιδιασμού. Το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρει πώς να γελά με τον εαυτόν του. Αυτόν, τον παίρνει πολύ στα σοβαρά, ανίκανος να αυτοσαρκαστεί, γιατί είναι ανίκανος να αυτοπαρατηρηθεί. Κατά τα άλλα, πλειοδοτεί σε χωρατά και μειωτικές προσφωνήσεις, αρέσκεται στις «χοντράδες» και τους εξυπνακισμούς, συχνά διασκεδάζει προσβάλλοντας και αγνοεί την πνευματώδη φιλοπαιγμοσύνη της σάτιρας. Πόσο μάλλον όταν είναι ανιστόρητος. Πολλοί δε από δαύτους πραγματικά πιστεύουν ότι το άθλημα άρχισε να γράφει ιστορία την ημέρα που ξεκίνησαν την δική τους καριέρα. Μόνον ένας άρρωστος νους μπορεί να πιστεύει ότι όλα ξεκινούν και καταλήγουν στον ίδιον.
Ο πρόεδρος του ΑΣΟΑΜ στερείται χιούμορ, συνεπώς η διαδικασία διαπραγμάτευσης στον Μώλο (για τα κακώς κείμενα των δοκιμαστικών) ήταν εξ’ αρχής χαμένη. Ο πρόεδρος δεν είχε επιχειρήματα, δεν είχε χιούμορ και η ψυχραιμία χάθηκε. Δεν έχει νόημα να αποτυπώσω τις ύβρεις που εξακόντισε ο «πρόεδρος». Άλλως τε αποδεικνύεται εκ της καθημερινότητός του, όταν η παραδοσιακή του αγένεια εκφράζεται δημοσίως ακόμη και προς τον ίδιο του τον γεννήτορα. Τον Γεωργακόπουλο, τον Χριστοδούλου, τους ανθρώπους της διοργανώτριας λέσχης, την ομοσπονδία ή τους συναθλητές του θα σεβόταν; Ή την ιστορία του σπορ; Είναι φυσιολογικό και επόμενο να μην σέβεται κάποιος κάτι που δεν γνωρίζει. Εκ των ειπωθέντων στην περίφημη σύναξη των αγωνιζομένων προκύπτει βέβαιον το συμπέρασμα ότι:
α/ ο πρόεδρος του ΑΣΟΑΜ θεωρεί ότι η ιστορία του ΜΧ στην Ελλάδα ξεκινά από τον Λευτέρη Παπανικολάκη (δεν το πιστεύω ότι τον ξαναβρίσκω πάλι μπροστά μου μετά τα αίσχη του 93-94) και καταλήγει στον εαυτόν του (που είναι «πρωτοκλασάτος» -κατά δήλωσίν του-, συνεπώς οι υπόλοιποι συναθλητές του είναι τα απολειφάδια, απαραίτητα να υπάρχουν για να αναδεικνύεται αυτός πρωταθλητής), και
β/ ο ΑΣΟΑΜ έχει εκλέξει έναν πρόεδρο βάσει αποτελεσμάτων και όχι –όπως θα έπρεπε- βάσει προσφοράς, παιδείας, καλλιέργειας, αθλητικού ήθους και –συνεπώς- αξιοσέβαστης εκπροσώπησης των μελών του, που τραβιούνται στα περισσότερα ελληνικά βουνά επειδή αγαπούν μια ιδέα, μια πρόκληση, ένα κάτι τέλος πάντων…
Την ανοικτή επιστολή του Στέλιου Χριστοδούλου την έχετε διαβάσει στο προηγούμενο άρθρο. Διαβάστε τώρα την έγγραφη διαμαρτυρία προς τον ΑΣΟΑΜ του Σταύρου Γεωργακόπουλου:
«Αγαπητοί φίλοι του ΑΣΟΑΜ,
Θέλω να διαμαρτυρηθώ έντονα για την απαράδεκτη συμπεριφορά του Προέδρου του Συλλόγου σε μένα το περασμένο Σάββατο 10/9/2011 στην συγκέντρωση αγωνιζομένων στον Μώλο.
Μετέχω στον Σύλλογο περισσότερα από 20 χρόνια, ήμουν μέλος του Δ.Σ. και έχω προσφέρει πολλά με την παρουσία μου και τις ενέργειές μου. Δεν χρειάζεται να αναφέρω συγκεκριμένα γεγονότα ούτε την γενικότερη πορεία μου σαν αθλητής του Motocross. Είναι απαράδεκτο -και συμβαίνει για πρώτη φορά- να με βρίζει κάποιος δημόσια και μάλιστα μπροστά στο παιδί μου που ήταν παρόν.
Ζητώ εγγράφως την δημόσια συγνώμη του Προέδρου σε μένα καθώς και δημόσια δήλωση των υπολοίπων μελών του Δ.Σ. με την οποία καταδικάζουν ρητά αυτή την συμπεριφορά, επιστολές που θα πρέπει να δημοσιευθούν πολύ σύντομα, αλλιώς απλά θα πειστώ ότι συμφωνείτε με αυτές τις πρακτικές και θα πράξω ανάλογα.
Διαφορετικές απόψεις μέσα στον ΑΣΟΑΜ είχαμε πάντα. Ποτέ όμως, ακόμα και μέσα σε μια κλειστή συνεδρίαση του Δ.Σ. δεν έβριζε ο ένας τον άλλον. Είναι τελείως απαράδεκτο να συμβαίνει δημόσια.
Περιμένοντας τις αντιδράσεις σας,
Σταύρος Γεωργακόπουλος
Οικογενειάρχης
Πρωταθλητής Ελλάδος MX»
Η απάντηση του ΑΣΟΑΜ ήρθε σχεδόν αμέσως. Ιδού το περιεχόμενό της:
Αγαπητέ κ. Σταύρο Γεωργακόπουλε,
Σε απάντηση της από 16/09/11 επιστολής σας προς το Δ.Σ. του συλλόγου μας περί απαράδεκτης συμπεριφοράς του προέδρου μας Παναγιώτη Κουζή στο πρόσωπό σας στον αναφερόμενο τόπο και χρόνο, και την καταδίκη αυτής από το Δ.Σ. σας δηλώνουμε ότι: εξ όσων γνωρίζουμε και εξ’ όσων αντιλαμβανόμαστε οι μεταξύ σας συνομιλίες και διάλογοι αφορούσαν προσωπικά σας θέματα και ζητήματα που εμείς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πολύ δε περισσότερο να καταδικάσουμε.
Πάγια θέση μας είναι να μην επικροτούμε τέτοιες προσωπικές συμπεριφορές μεταξύ των μελών μας και καλό θα ήταν να αποφεύγονται στο μέλλον. Είναι αυτονόητο ότι προσωπικά ζητήματα - παρεξηγήσεις θα πρέπει να λύνονται μεταξύ των ενδιαφερομένων χωρίς την καθοιονδήποτε τρόπο εμπλοκή του Δ.Σ. του ΑΣΟΑΜ
Με εκτίμηση το Δ.Σ. του ΑΣΟΑΜ.
Τα δάχτυλά μου στην πρίζα να τα βάλω βρεγμένα ή στεγνά;
Βρεγμένα, καταναλώνω λιγότερο…
Στεγνά, το φχαριστιέμαι περισσότερο…
Αναρωτιέμαι, ο Γιάννης Ελένης, ο Αλέκος Κατσινέλης, ο Δημήτρης Βαγγελάκος, ο Κωνσταντίνος Τζιώρας, ο Χρήστος Κασιούμης, ο Σπύρος Κοσμάς και ο Μανώλης Σκύβαλος προσυπογράφουν το κείμενο του δικηγόρου; Γιατί η δική τους υπογραφή είναι από κάτω ως Δ.Σ. (για τον Παναγιώτη Κουζή δεν έχω καμία αμφιβολία. Αφού έπραξε την σκατιά του κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του).
Δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο που καταναλώθηκαν τόσες λέξεις για να γραφεί –ουσιαστικώς- μια φράση: «Νίπτουμε τας χείρας μας».
Όπως πάντα συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, λέγεται η μισή αλήθεια. Όντως κατέληξε σε αγενή προσωπικά σχόλια ο πρόεδρος κατά του Σταύρου Γεωργακόπουλου. Αφού προηγουμένως είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο από τα επιχειρήματα του πολυπρωταθλητή και ιστορικού στελέχους του ΑΣΟΑΜ. Χάνοντας την ψυχραιμία του ξεστόμισε απρέπειες και ύβρεις. Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούν τα μέλη του Δ.Σ. ότι:
1. όταν διατυπώνονται κακοήθειες από τον πρόεδρό τους σε δημόσια διαβούλευση (και μάλιστα με θέμα συζήτησης την θέση του σωματείου), τις χρεώνονται και είναι υπόλογοι προς τον θιγόμενο, αλλά και τους συναθλητές τους, τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπούν; Σύμφωνα με το σκεπτικό της απαντητικής επιστολής, μπορεί σε μια δημόσια διαβούλευση για εργατικό θέμα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ να εξυβρίσει προσωπικά παράγοντα που συμμετέχει στην συζήτηση και κατόπιν να εκδώσει ανακοίνωση – απάντηση το Δ.Σ. και να «νίπτει τας χείρας του».
2. Θα έρθει η σειρά τους σε ανάλογη περίπτωση διαφωνίας τους μαζί του; Πως είναι δυνατόν να ανέχονται τον προβληματικό χαρακτήρα ενός προέδρου που τους εκθέτει, όταν χάνει τον αυτοέλεγχό του (και απ’ ότι φαίνεται τον χάνει εύκολα);
3. Τα μέλη του ΑΣΟΑΜ που είναι οι αγωνιζόμενοι (και μάλιστα αρκετοί) τι λένε; Τους ικανοποιεί αυτής της ποιότητας η εκπροσώπηση; Ίσως μια γενική συνέλευση να αποτύπωνε την πραγματικότητα και να έλυνε τον γρίφο. Όταν το Δ.Σ. των «πρωτοκλασάτων» αδυνατεί να περιφρουρήσει το μέτρο και το ήθος (διολισθαίνοντας σε «πρωτοκλασάτες» ασχήμιες), τότε τον λόγο έχουν οι πληβείοι που τους ανέδειξαν και ψηφίζουν. Αν πάλι είναι ευτυχισμένοι (οι πληβείοι), τότε στα μάτια του εκάστοτε προεδρεύοντα «ψώνιου» θα παραμένουν πληβείοι και ορντινάτσες της όποιας διαστροφής του. Διότι η λησμοσύνη τους θα του έχουν δώσει το φιλί της ζωής και αργότερα δεν θα διστάσει να τοκίσει και την απελπισία τους.
Στην λήθη επενδύουν οι ένοχοι.
Τον ρεαλισμό διεκπεραιώνει ο κυνισμός.
Αυτή η χώρα έχει το ιστορικό προνόμιο της ανάδειξης των δημοκρατικών θεσμών ως κύριο εργαλείο της αξιοπρεπούς ανθρώπινης επιβίωσης δια μέσου των αιώνων (ασχέτως εάν στην πορεία μόνοι μας τα κάναμε σκατά). Ως κοινωνικά όντα πρέπει να κατανοήσουμε ότι έχουμε υποχρέωση προς τον εαυτό μας και τους απογόνους μας να βελτιωνόμαστε. Όταν το ήθος πορεύεται χεράκι – χεράκι με τα όποια συμφέροντα, τότε παύει να είναι ήθος.
Αλλά έτσι είναι η Ιστορία (ενίοτε και ο μύθος της). Όταν λέμε, λόγου χάριν, «Αργώ», όλοι θυμόμαστε το λαμπρό καράβι στις δόξες του… Και ουδείς θυμάται το σάπιο σκαρί του, κρεμασμένο από ένα δέντρο στην παραλία της Κορίνθου, να σπάει και μ’ ένα τσακισμένο δοκάρι του να παίρνει το κεφάλι του γερασμένου και παρανοημένου Ιάσονα.
Αφυπνιστείτε! Διάγουμε καιρούς σοβαρών αποφάσεων, εξεύρεσης αξιόπιστων λύσεων και ανάληψης πραγματικής ευθύνης.
Οι εποχές τρέχουν γρήγορα (ταχύτερα και από τις πίστες)...
Και ενώ βρίσκομαι στο κλείσιμο αυτού του άρθρου, το motorsite.gr δημοσιεύει επιστολή του αναπληρωτή διευθύνοντα συμβούλου της ΚΤΜ SEE A.E. που το περιεχόμενό της έχει ως εξής:
ΘΕΜΑ: ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ MOTOCROSS ΜΩΛΟΥ
ΙΣΩΣ η ανακοίνωση μου ως KTM South East Europe για τον αγώνα του Μώλου ήταν πρόωρη.
ΙΣΩΣ η πληροφόρηση που είχα από τους συνεργάτες μου για τα εκεί δεδομένα δεν ήταν πλήρης.
ΙΣΩΣ γράφοντας ότι δεν συμμετείχε η πλειοψηφία να ήμουν ανακριβής.
ΙΣΩΣ τα αιτήματα της KTM στην ανακοίνωση μου να ήταν εσφαλμένα.
ΙΣΩΣ οι εκεί ευρισκόμενοι αγωνιζόμενοι θα έπρεπε να έχουν εξετάσει καλύτερα τις συνθήκες της Κυριακής και την προσπάθεια των Οργανωτών και να μην απέχουν.
ΙΣΩΣ η επίσημη Ομοσπονδία πρέπει να φροντίζει να μην υπάρχουν τέτοια προβλήματα στις διοργανώσεις.
ΙΣΩΣ αδίκησα με τα γραφόμενα μου ανθρώπους και προσπάθειες.
ΙΣΩΣ πρέπει να ζητήσω συγγνώμη.
Για την KTM SEE A.E.
Σόλων Κοντός
Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος
Ίσως, λέω εγώ, ο Σόλωνας αποδεικνύεται μια ζωγραφιά στο ζοφερό φόντο.
Άνθρωπο, ο οποίος ζητά δημοσίως συγνώμη (ποιός είναι αλάνθαστος;) τον σέβομαι απεριόριστα και τον ακούω με προσοχή. Τον ευχαριστώ που πήρε θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια: